گاهی اتفاقاتی در زندگی ما آدمها میفته که به ظاهر بی اهمیته..اما انقدر ما رو درگیر خودش میکنه که همش دنبال این میگردیم که چرا اتفاق افتاد؟؟؟
اما یه کم که گذشت میبینیم اگر نمیشد به درک خیلی چیزها نمی رسیدیم..گاهی عاشق میشویم و میدانیم که انگار همان است که میخواهیم..انوقت بر سر یه اتفاق همه چیز میرود اما انگار باید عاشق میشدیم تا فهمیدن همدیگر رو یادبگیریم...حتی اگر رسیدنی هم نباشد...
گاهی پی هدفی هستیم..به آب و آتش میزنیم و در یک قدمی مانده به قله همه چیز نابود میشود...شاید برای این است که رفتن را بیاموزیم حتی اگر قله محو شود...
گاهی از بودن در شرایطی یا انجام دادن کاری امتناع میکنیم اما نمیشود انگار باید ترس را کشت و جسارت را اموخت...
در تمام روزمرگی ما آدمها درسی هست که اگر بیاموزیمش مرگ برای ما راحتترین حالت دنیا خواهد بود...
زندگی خیلی ناقلاست...گاهی آشی برایمان میپزد با ده من روغن..گاهی نگاهمان هم نمیکند...اما اگر خوب ببینیمش ...به لحظه هایمان خوب دقیق شویم...اگر ترشی لیموترش و شیرینی عسل روی نان داغ و کره زیر زبانمان باشد...آنوقت ادمی دیگر میشویم...امتحان کنیم..فرصت کوتاه است..
همین!
همین!
خوب... حالا چیو امتحان کنیم؟!!! چیزیو که در حال انجامش هستیم؟! یا انجام دادیم رفته! وولی از اینا گذشته گفتی عسل و کره! هوسه نون بربریه داغ تهرانو کردم!
هیچی..در لحظه بودنو امتحان کنیم.
آره راست میگی
زندگی خیلی ناقلاست...
سعی می کنیم ولی امان از این خاطره ها
اگه و خاطره ها هم بمونی هیچی جز گذشته نیست...بیخیالش شو..الانتو بساز تا گذشته خوبی رو ساخته باشی
زندگی، بوسه به لبهای گلی است که به شوقت همه شب بیدارست.
زندگی، شـــوق وصال یار است.
زندگی، لحظه دیدار به هنگامــــــه یاس.
زندگی، تکیه زدن بر یــار است.
زندگی، چشمه جــوشان صفا و پاکـــی است.
زندگی، مـــوهبت عرضه شده بر من انسان خاکـــی است.
سلام دوست خوبم
شاد و سلامت باشی
معلم سختگیریه این زندگی ....
سلام
خوب هستید نسیم خانم
حرف های شما هم درست ولی درسن نیست که به شهدا اونم شهدای گمنام در دانشگاه فحاشی شود و یا حرکات تحریک آمیز برای ایجاد درگیری در روز تشییع انجام شود.
بابا مثلا اینها روزی تو جبهه ها برای دفاع از ما جنگیدن
منتظرم
دلیل فکر کردن به چراها بزرگترین چرا و علامت سوال در ذهنه منه ... که هممون هم باهاش رو به روییم ...
در تمام روزمرگی ما آدمها درسی هست که اگر بیاموزیمش مرگ برای ما راحتترین حالت دنیا خواهد بود...
از این که ؛فرصت کمه؛ تنم می لرزه...
سلام
خوب هستید نسیم خانم
خیلی خیلی زیبا نوشتین
واقعا لذت بردم
هیچ وقت نخواهیم دانست
که زندگی چه درسی به ما خواهد داد
همیشه این ما هستیم که غافل گیر میشویم
مطمئن باش زیرا به من ثابت شده است.
پیروز باشید
منتظرم
سلام .. زندگی مثل زهر ماره .. یا شفا میده و خوشت میکنه ..یا مسموم میکنه و می کشه ..
من که توو این دنیا تا حالا فقط نه اکثرا؛ بد بختی هاش نسیبم شده .. راستی خوب وبلاگی دارید .. مردی از جنس ...