از یهار نمیتوانم بنویسم زیرا که هرچه میبینم در اطرفم سفیدی است..خوشحالی مرموزی در وجودم هست که تاب و توان گفتن از بهار را از من گرفته است...در این روزهایی که گذشت بسیاری از چیزها مرا غمگین کرد و بسیاری هم مرا به شادی کشاند...مرگ نادر ابراهیمی همیشه مرا به مرز بغض و اشک میکشاند و از سوی دیگر توانایی هایم...نگاهم...حضور زیبای عشق..و خیلی چیزهای دیگر شادم میکند...
احساس میکنم به شادی این روزها رقصی در تنم هست که تا میخواهم از شادی فریادش بزنم گریه ام میگیرد...دیشب تمام افکارم معطوف دنیای اطرافم شده بود.احساس میکردم باید به واقعیتهای دنیایم بیشتر نزدیک شوم..اندیشیدم که انسانها خشونت را در قالب دفاع از خود و خواسته های حقیرشان را به فرزندان خود هم میاموزند..اینگونه است که:
قتل جای مرگ را میگیرد.
سکس جای عشق را میگیرد.
خشونت جای نقد را میگیرد.
سرعت جای حرکت را میگیرد.
بی معنایی جای معنا را...برای همین تصمیم گرفتم دهانم را ببندم زیرا دیگر از کلمات میترسم.من همواره سوالی در ذهنم هست که هیچگاه نفهمیدمش!!
اگر ملتی بیندیشد خواهد مرد؟؟؟
نمیدانم..اما فکر میکنم در استانه این سال نو اولین چیزی که باید بیاموزیم..اندیشیدن است...به تمام خطوط زندگیمان...به ته مانده لبخند یک کودک...به عشق گمشده در میان پول و سکس و تو چه داری و من چه دارم؟؟؟به انچه که دارد از دست میرود و انچه به بهای اندکی میفروشیم...به خودمان...به یکدیگر...در سال نو باید از نو عالمی ساخت و از نو ادمی!!!
پی نوشت:فکر میکنم این اخرین پست سال ۱۳۸۷ من باشد زیرا به سفر میروم و مجال نوشتن نیست.عید همگیتون مبارک و پر از اندیشه های خوب!!!
پی نوشت:این عید هم در کنار توام و به شکرانه این عیدی دوباره سراپا شوق میشوم چون کودکی که عیدی در دست برای کسی که به او عیدی داده قهقهه میزند...عیدت مبارک همیشه ی من!!!
اووووووووووووووووووووووووول :)
امیدوارم بتونیم خودمون رو تغییر بدیم ... اون وقته که می تونیم عید رو جشن بگیریم ... البته امیدوارم این تغییرات باعث بشه آدم های بهتری بشیم و به انسانیت نزدیک تر ، نه بدتر و بدتر
عیدت مبارک ... امیدوارم سفر بهت خوش بگذره :)
سال نو مبارک.همیشه برایت عید باشه
نفس هایم را
جانانه می کشم و باز
اندوه
رهایم نمی کند ...
سلام
وبلاگ زیبایی دارین اگه وقت کردین یسر بزنید به وبلاگم
مچکرم
سلام دوست عزیز
زیبا منویسی بخصوص این نوشته ات
اینگونه است که:
قتل جای مرگ را میگیرد.
سکس جای عشق را میگیرد.
خشونت جای نقد را میگیرد.
سرعت جای حرکت را میگیرد.
بی معنایی جای معنا را
واقعا همین طور است . البته مشکل اصلی م اینست که نمی اندیشیم به خاطر همین هم مرده ایم
به قول کانت جرات اندیشیدن داشته باش
زنده باشی و سال نو مبارکت باشد
سال نو پیشاپیش مبارک . انشالله که در سال جدید تغییرات هرچه هست منشا تحولات خوب باشه . :)
عیدت مبارک عزیزم. امیدوارم سال ۸۸ همون سالی باشه که آرزوشو داری
نسیم جان ممنون که سر زدی
امروز مطلبی از نوروز گذاشتم حتما بیا
فردا هم از هفت سین میگم پس یادت نره سر بزنی
اینکه سکس جای عشق و گرفته اشتباس..سکس جای خودش و پیدا کرده..جنبه آدما کامل نبوده..آگاهی اما به اندازه کافی هست
سلام دوست تازه..اگر سکس جای خودش بود چه برای ادم با جنبه و چه بی جنبه باز هم جای خودش رو داشت..و اگر اگاهی هم بود اونوقت همه چیز جای خودش رو داشت.و البته اگر اگاهی بود جنبه ادمها هم درست میبود.پس همه اینها علت و معلول همند.قبول کن که این روزها عشق واقعی با تن اشتباه شده اونهم به این دلیله که اگاهی از ارزشها از بین رفته.هرچند سکس جزیی از عشقه و باید باشه اما نه مطلق و به جاش و به وقتش.اگر سکس جای خودش بود اینهمه فحشا و طلاق و ....نبود.باز هم این نظر شماست..مرسی که میخونی.
سال خوبی داشته باشی.امیدوارم موفق باشی عزیزم
نسیم خانم سال نو مبارک... شاد و خوش باشید...
سلام
برای انتخاب نام مجله لطفا بیا وپیشنهاد بده..
السلام علیک ای نسیم .. بابا این دنیا قبل از اینکه ما توش پا بذاریم هم همین گندی بود که الان هست .. از ماست که بر ماست ...
به قول بابام که می گفت :
بر دست خشک چوب تر زنند
باغ پر گل را که آتش نمی زنند ..
ما خودمون جای خیلی چیز ها رو عوض کرده ایم .. شاید اینطوری خوشمون اومده ..
قتل جای مرگ را میگیرد.
سکس جای عشق را میگیرد.
خشونت جای نقد را میگیرد.
سرعت جای حرکت را میگیرد.
ما آدم ها خودمون همیدیگر رو می کشیم چون تحمل تفاوت همدیگر رو نداریم ...
سکس جزیی از عشق است .. و مثل عشق باید متعلق به یه نفر باشه ..
نقد رو نمی تونم در موردش چیزی بگم ..
الان .. همش فکر سرعت رو داریم فکر نکنم با سرعت بالا اونایی رو که زیر پامون لح میکنیم ببینیم .!
همین دیگه ...
نوشته ی خوبی بود ... منتظرت هستم .. سال نو هم مبارکت باشه .. خوش بگذره تعطیلات //
نادر مردی از جنس
من آپ شدم پیشم بیا.راستی با اجازت لینکت کردم
سلام دوست عزیز. سفر خوبی رو برات در سال جدید آرزو میکنم. همینطور سال جدید مطلوبی رو. فکر می کنم تاثر به خاطر فوت نادر ابراهیمی از دردهای مشترک ماست.
در وبلاگ من کامنتی گذاشته بودید که چه عجب؟ برام این سوال پیش اومده که چه عجب از چی؟
عجب به این خاطر بود که دیر دیر مینویسی.
در وصل هم ز عشق تو ای گل در آتشم
عاشق نمی‌شوی که ببینی چه می‌کشم
با عقل آب عشق به یک جو نمی‌رود
بیچاره من که ساخته از آب و آتشم
دیشب سرم به بالش ناز وصال و باز
صبحست و سیل اشک به خون شسته بالشم
پروانه را شکایتی از جور شمع نیست
عمریست در هوای تو میسوزم
سلام وبلاگت قشنگی داری
خوشحال میشم باقدم های سبزت کلبه تاریک منو منورکنی
عالی بود.